
~"น้ำตาเทียน - น้ำตาคน?"~
๏
๏ รู้ทั้งรู้ว่าร้อนตอนสัมผัส
แต่ก็กัดฟันทนหวังผลเปลี่ยน
เอาความรักหนักแน่นอย่างแสนเพียร
จนอาจเลี่ยนไปบ้าง..บนทางรัก
๏ ไหม้ที่กายพอทนบนแผลเจ็บ
ไฟแค่เหน็บเจ็บแสบ..แบบแผลหลัก
แต่ไฟหลงทำร้ายง่ายดายนัก
คนอกหักรักคุด..สุดระทม
๏ เทียนที่หลั่งน้ำตาคราเกิดแสง
ดั่งแสดงความช้ำ..ย้ำขืนข่ม
สื่อหัวใจที่อ่อนซ่อนทุกข์ตรม
เช่นคนล้มจมปลัก..รักทำลาย
๏ หัวใจคนใช่หิน!มีวิ่น,กร่อน
มีทุกข์ร้อนตอนท้อก็เจ็บพ่าย
กำลังใจยามหมด!บทฟูมฟาย
ก็อาจคล้ายขี้แย..เมื่อแพ้เกมส์
๏ ฉันเป็นคนจุดไฟ..เธอใส่เชื้อ
จึงเกิดเหยื่อเชื้อไฟใช่เกษม
ฝืนสัมผัสเปลวร้อนเธออ้อน,เคลม
แรกอิ่มเอมสุดท้าย..ตายทั้งเป็น
๏ เปลวไฟร้อนทยอย..ปล่อยองศา
รีดน้ำตาฉันให้ใจทุกข์เข็ญ
น้ำตาเทียนเนียนปรี่!มีวันเย็น
เจ็บที่เห็นฉันสิ!..มิมีลืม๚ะ๛
ระนาดเอก







ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า