ดาวเคียงจันทร์คืนแรมที่แซมเศร้า
ต่างบอกเล่าอาทรความอ่อนไหว
ณ ค่ำคืนโดดเด่น..ที่เป็นใจ
สองหทัยเป็นหนึ่งร่วมพึ่งพา
แต่ถึงคราวคืนเพ็ญกลับเป็นอื่น
ด้วยมากหมื่นดื่นดาษปรารถนา
ดาวอับแสงแฝงเศร้าไม่เข้าตา
แอบนภาเพียงเพื่อ..รอเยื่อใย
เจ้าจากฟ้าลาไกลคงไม่หวน
พี่คร่ำครวญท้อแท้สุดแก้ไข
มองเพียงเดือนดาราอยู่ฟ้าไกล
ด้วยหทัยไหวหวั่นถึงจันทร์แรม
ขอรับขวัญวันชื่นกลับคืนหวน
ขอเชิญชวนดมดอมให้หอมแก้ม
เข้าสู่ลานหวานล้ำด้วยคำแจม
เพื่อแต่งแต้มสีสันดั่งวันเดิม
ไพร พนาวัลย์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
