ปรุงน้ำค้างพร่าพรมที่ห่มเห่
ให้เป็นความว้าเหว่ที่เเสนเหงา
คนหลายรักมักมุ่งปรุงรูปเงา
ให้รู้สึกลึกเศร้าให้เหงาใจ
กระทั่งแสงจันทราราตรีกาล
เธอปรุงผ่านธารคำมาย้ำไข
เพื่อหวลหอมสิเนหาจิตาลัย
กระทั่งใครลึกซึ้งคิดถึงเธอ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
08 ธันวาคม 2025, 10:36:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปรุง (อ่าน 5795 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า