ปรุงน้ำค้างพร่าพรมที่ห่มเห่
ให้เป็นความว้าเหว่ที่เเสนเหงา
คนหลายรักมักมุ่งปรุงรูปเงา
ให้รู้สึกลึกเศร้าให้เหงาใจ
กระทั่งแสงจันทราราตรีกาล
เธอปรุงผ่านธารคำมาย้ำไข
เพื่อหวลหอมสิเนหาจิตาลัย
กระทั่งใครลึกซึ้งคิดถึงเธอ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
30 เมษายน 2024, 07:10:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ปรุง (อ่าน 3959 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: