ไม่ลวงหลอกดอกหนาปาณาฯงด
ทั้งของสดของคาวมิเข้าใกล้
คนใกล้ฝั่งอย่างนี้ไม่มีใจ
จะลวงใครให้หลงลงหม้อแกง
เพราะแฟนร้างห่างหายกลับกลายเปลี่ยน
เธอหมุนเวียนกลับคืนดั่งฟืนแห้ง
ถ่านไฟเก่าลุกโชนดั่งโดนแทง
นอนแอ้งแม้งเดียวดายตายทั้งเป็น
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงามันเศร้าหมอง
จึงป่าวร้องก้องบ่นให้คนเห็น
ขาดคนรักชักนำแสนลำเค็ญ
โปรดใจเย็นต่อคิว...นับนิ้วรอ
“ไพร พนาวัลย์”
แหม..นานๆเจอคนเรียกพี่ เขิน อ่ะ เรียกให้ตลอดนะ รัตน์เอ๋ย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
