
สักวาใจหนอ..รอเจ้าของ
เคยใฝ่ปองกลับเลือนเหมือนใจหาย
อยู่ป่าดงพงพฤกษ์ให้นึกอาย
เขามิหมายจริงจังจึงนั่งตรม

เป็นดอกไม้ไร้ค่าราคาด้อย
เป็นกิ่งก้อยไม่หรูดูไม่สม
จึงเหี่ยวเฉา..ละห้อยโหยโรยตามลม
ต้องซานซมจำเจียมเหนียมใจเอย

♥ แซม ♥

| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 06:30:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: Re:ร่วมร้อยเรียงกลอนสักวา มาให้มากที่สุด (อ่าน 152320 ครั้ง) |
| ||||||||||