สัมผัสถึง ความงาม เมื่อยามเช้า
มีหมอกขาว เคลียคลอ พอให้สม
อบอุ่นบ้าง บางครั้ง ฟังสายลม
พัดมาห่ม ห้วงซึ้ง คิดถึงกัน
จวบจนสาย แสงจ้า มาส่องสาด
ภาพเคยวาด สวยงาม เหมือนความฝัน
เริ่มเลือนหาย ห่างไป ใครรำพัน
หากสวรรค์ บนดิน ได้สิ้นลง
เหลือเพียงภาพ ฉาบทา ดวงตาเศร้า
พอเป็นเงา งามอยู่ ให้รู้หลง
หวังวันหนึ่ง พึงหมาย คลายจำนง
อาจเพียงผง เข้าตา เมื่อลารัก
ธรรมดา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
