...ครูให้โจทย์โหดจังแกล้งสั่งศฺิษย์
...บังคับจิตทำใจ....ไม่วาบหวาม
...อย่านอกเรื่องอันควรคิดลวนลาม
...เพียงเพลินงามนวลอนงค์ก่อนลงแปรง
...เงียบสนิทข่มเค้น..กลับเน้นหนัก
...แรงประจักษ์แห่งใจไวกว่าแสง
...เสียงตูมเต้นเล่นจังหวะ Boomerang
...ใจระแวงเพิ่มภวังค์ความกังวล
...ทุกโค้งเว้าเล่าอ้าง...ร่างดินสอ
...แทบอยากขอช้อนเนตรถามเหตุผล
...เจ้าเป็นใจให้ปลื้มหยิบยืมตน
...สัปดนมิห้ามใจ...ทำไงดี?
...จากปลายคางคอไหล่ไปสะโพก
...ที่นูนโหนกเข่าน่อง..ต้องลงสี
...อย่าเพิ่งตื่นนะนงเยาว์แสงเงามี
...เหยื่อโลกีย์กำลังแคร์จุดแลเงา
...ความที่ใจตระหนก..ช่วง..อก...ตัก
...เกือบเสียหลักผลุบโผล่ความโง่เขลา
...ลงน้ำตาล..ฟ้าจาง..ทับทางเทา
...ต้องบางเบาจุดไหน?.....ฉัน..ไม่รู้.....(เฮ้ออออ.....)
........๑๐๙๑๓.........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
