อภิรมย์คมคำถลำลึก
สิรู้สึกหลงใหลในมนต์ขลัง
วลีหวานระรานทรวงห้องภวังค์
จะคืนฝั่งหรือข้ามฟากยากตัดใจ
ยังเคว้งคว้างกลางนทีกวีศิลป์
แผ่วเพลงพิณพิศวงเกินสงสัย
ท่องเมืองแมนแดนศิลป์ถิ่นอำไพ
ศิวิไลซ์เกินใจจะจากจร
ไม่อยากเก็บความนัยให้อึดอัด
ไม่ถนัดแอบพบแล้วหลบซ่อน
ศิลป์น้องใหม่วอนใจได้อาทร
ช่วยสั่งสอนชี้แนะและตักเตือน
จันทร์เสี้ยว เดียวดาย
วลีสวย ด้วยคำ นำผสม
ร้อยเกลียวกลม ถมทับ สดับเหมือน
ปรุงสำเนียง เรียงหยด รสเย้าเยือน
ทุกถ้อยเอื้อน เอ่ยออก บอกความนัย
หยุดที่นี่ ตรงนี้ ที่ประจักษ์
เคว้งคว้างหนัก พักกาย อาจคลายได้
ฝากสุนทร วอนหนอ ต่อคนไกล
จงหยุดใจ พักลง ตรงบ้านกลอน
มิบังอาจ ชี้แนะ แวะมาทัก
มิบังอาจ หาญหัก จักสั่งสอน
มิบังอาจ หรอกหนอ พ่อตางอน
มิบังอาจ ขอวอน ยังอ่อนเชิง
พันทอง
ยินดีต้อนรับจ้า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
