.jpg)
ยามครูหายสบายเกรียนนักเรียนโข่ง
หายใจโล่ง..โขงอีกคนล้นสุขี
เขียนเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะแปะเข้าที
ครูไม่ตี..ครูไม่อยู่..หนูร่าเริง
อยากให้ดี ครูต้องมา ยืนหน้าชั้น
ทุกทุกวันปั่นขู่ผู้ยุ่งเหยิง
ส่งเสียงแปร๋แปร้นไปให้กระเจิง
หลังคาเพิงปลิ่วว่อนถือค้อนกำ
นี่ครูหายหน้าไป..ไหนไม่รู้
ศิษย์หดหู่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
คิดถึงครูก็คิดจิตระกำ
ที่เขียนทำ..กลอนทู่..ครูไม่แล
ด้วยประการฉะนี้ครับครู
หายใจโล่ง..โขงอีกคนล้นสุขี
เขียนเรื่อยเปื่อยเฉื่อยแฉะแปะเข้าที
ครูไม่ตี..ครูไม่อยู่..หนูร่าเริง
อยากให้ดี ครูต้องมา ยืนหน้าชั้น
ทุกทุกวันปั่นขู่ผู้ยุ่งเหยิง
ส่งเสียงแปร๋แปร้นไปให้กระเจิง
หลังคาเพิงปลิ่วว่อนถือค้อนกำ
นี่ครูหายหน้าไป..ไหนไม่รู้
ศิษย์หดหู่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
คิดถึงครูก็คิดจิตระกำ
ที่เขียนทำ..กลอนทู่..ครูไม่แล
ด้วยประการฉะนี้ครับครู
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
