ไม่ได้เรื่องแหละดีไม่มีเรื่อง
ไม่มีใครโกรธเคืองจนเป็นไข้
ไม่ล่วงล้ำก้ำเกินเดินเหนี่ยวไก
ไม่เป็นไรกลอน“พัน”ไม่พาพัง
ได้พบเพื่อนญาติมิตรไม่คิดหม่น
ได้เดินบนทางเบี่ยงไม่มีบั้ง
ได้สนุกสุขสันต์วันเซซัง
ได้โด่งดังอย่างดีมิเดียวดาย
เรื่องอะไรไหนหรือคือเรื่องรัก
เรื่องกลอนเศร้าเหงานักคนมักหน่าย
เรื่องตลกขบขันพาคันคาย
เรื่องเรียงรายกลอนหวาน “มาร”เวียนวน
ไม่ได้เรื่องเพราะเจ้ายังเดาสุ่ม
กลอนยังไม่เกาะกลุ่มตกหลุม,หล่น
แต่เจ้าเก่งหนักหนาที่กล้าค้น
พบตัวตนต่อเติมเพิ่มแนวทาง
อีกไม่นานผักบุ้งในทุ่งท่า
จะกลับมาเป็นนายกลับกลายร่าง
ภาษาที่คุ้นเคยจะเกยคาง
ให้พราวพร่างอย่างเม็ดเพชรกลอนไทย
“ไพร พนาวัลย์”
อยากได้เรื่อง เคืองแค้น จนแน่นอก
นอนช้ำฟก ถกเถียง จนเสียงไหม้
ขาดรสหวาน มานร้าว ไม่ก้าวไกล
ขาดรสใจ เติมส่ง จึงหลงทาง
อยากได้เรื่อง ที่สุด ใช่พูดเล่น
หมองลำเค็ญ ทุกวัน ยันฟ้าสาง
เคยคลอเคล้า เย้ายวน น้องนวลนาง
วันนี้จาง จากจบ ไม่พบเจอ
มีคนบอก เมื่อวาน ให้พานหน่าย
อยากได้เรื่อง มากมาย คล้ายเสนอ
กระซิบแผ่ว แว่วดัง ฟังนะเออ
เรื่องที่เธอ อยากได้ ให้ไปวิน (วินมอเตอร์ไซค์)
ตัดสินใจ เร็วจี๋ วันนี้เที่ยง
ไปงานเลี้ยง ผู้ใหญ่ ใจถวิล
ร้อยยี่สิบ เหยียบจม สมดังจินต์
เกือบแดดิ้น เด็กแว้น แจ้นมาชน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
