โปรดมาร่วมสวมฝัน..จันทร์กระจ่าง
ณ ท่ามหว่างล้อมลึกที่หึกเหิม
ความสันโดษโหดร้ายเมื่อได้เติม
ดั่งเผดิมดรุณ..จนอุ่นทรวง
โปรดมาร่วมสวมฝัน..วันที่ใช่
เคียงชิดใกล้ได้รักจนหนักหน่วง
ความเดียวดายคลายฤทธิ์ลืมพิษลวง
ใจทั้งดวงแดดิ้น..เจียนสิ้นลง
โปรดมาร่วมสวมฝัน..กระสันเหนี่ยว
ความโดดเดียวย่อยยุ่ยเป็นผุยผง
เธอขับขานสานฝันอันมั่นคง
เปลี่ยนเที่ยงตรงเป็นอ่อนโยน..ดั่งโดนไฟ
โปรดมาร่วมสวมฝัน..กับฉันต่อ
รักร่วมก่อหล่อหลอมพร้อมเหลวไหล
อันตรธานวาดหวังช่างกระไร
ทำร้ายใจคนสันโดษ..โปรดอย่าทำ
โปรดมาร่วมสวมฝัน..คืนสันโดษ
ฉันไม่โกรธถ้าเชยชิมจนอิ่มหนำ
แม้ไม่ยินว่า"รัก"เลยสักคำ
แค่เป็นกรรมของกานท์..เพียงด้านเดียว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
