โอ้ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก
เหลือแต่ซากกอแห้งแขนงเหี่ยว
ยืนโอนเอนรอฝนอยู่ต้นเดียว
ยามเดือนเสี้ยวส่องเงาดูเศร้าซบ
เพราะปลูกในทรายแล้งจึงแห้งโหย
ดอกก็โรยใบก็ไหม้ไสลสลบ
เกินจะช่วยเยียวยาเมื่อมาพบ
จำฝังกลบหมกสิ้นใต้ดินดาล
แล้วจะกรอบร่วงหล่นป่นเป็นผง
แล้วจะคงหายลับไร้ขับขาน
แล้วคงจางหายสิ้นจากวิญญาณ
แล้วตำนานจะผ่านไปดั่งสายลม
โอ้..ต้นรักหักโค่นโดนขุดราก
เกินจะฝากใจห่วงสู่ห้วงขม
เป็นเพียงรอยแปร่งปร่าในอารมณ์
คงมิสม..ค่าใจ..จะใฝ่จำ
แซม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
