เพราะคบคนด้วยใจใช่ผิวเผิน
ยามเขาเมินจึงหม่นไหม้ต้องไห้หวน
บ่อยที่เพ้อกับจันทร์ฝันรัญจวน
แก้มเคยนวลกลับหมองต้องเปลี่ยวแด
ฉันถูกเขาแนมเหน็บ..แหม!! เจ็บมาก
เจ็บจนอยากดวดแม่โขงแถมลงแช่
ไม่ต้องการให้ใครเห็นเป็นขี้แย
จนร่อแร่..ช่างมัน ฉันจะทน
เห็นเธอมีรักง่ายอยู่รายรอบ
ฉันตกขอบช้ำฤดีแทบปี้ป่น
เด็กกำพร้าพเนจรชีพร้อนรน
รอเพียงฝนน้ำใจ..แม้ใครปรานี
แซม
ยามเขาเมินจึงหม่นไหม้ต้องไห้หวน
บ่อยที่เพ้อกับจันทร์ฝันรัญจวน
แก้มเคยนวลกลับหมองต้องเปลี่ยวแด
ฉันถูกเขาแนมเหน็บ..แหม!! เจ็บมาก
เจ็บจนอยากดวดแม่โขงแถมลงแช่
ไม่ต้องการให้ใครเห็นเป็นขี้แย
จนร่อแร่..ช่างมัน ฉันจะทน
เห็นเธอมีรักง่ายอยู่รายรอบ
ฉันตกขอบช้ำฤดีแทบปี้ป่น
เด็กกำพร้าพเนจรชีพร้อนรน
รอเพียงฝนน้ำใจ..แม้ใครปรานี
แซม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
