ใกล้ชิดกัน ฉันรู้ อยู่หรือแยก
ก็ไม่แปลก กระทบกัน มีบ้างหนา
ก่อนเธอฉัน รักมั่น นะขวัญตา
ยอดชีวา พาชีวิต จิตผูกพันธ์
เพื่อรักษา อารมณ์ ต้องข่มจิต
แม้หงุดหงิด มีบ้าง ในทางฝัน
แต่ฉันสิ ต้องยอม พร้อมทุกวัน
แสนอัดอั้น หวั่นขม ตรมฤทัย
ฉันยอมทน หลายปี เผื่อดีขึ้น
เธอบอกฉัน ไม่มีกึ๋น ฝืนแค่ไหน
สงบปาก สงบคำ กลืนกล้ำไป
เป็นลูกไล่ เธอตลอด สุดยอดจัง
ขอให้เธอ รู้ไว้ ในวันนี้
เจ็บเหลือที่ ฤดีหม่น จนร้องสั่ง
มันมากไป หรือเปล่า เล่าให้ฟัง
ความรักเก่า หนหลัง ฝังลบเลือน
ลิ้นกับฟัน หวั่นกระทบ จบแล้วจาก
ฉันเป็นลิ้น ลำบาก หากกลบเกลื่อน
เธอเป็นฟัน นั้นกัด ฟัดบิดเบือน
ฉันเป็นลิ้น เจ็บเจื่อน เปื้อนเลือดนอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
