ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com
ฟักทองร้องไห้
หยาดน้ำยางพร่าไหลมีใครเห็น
เกิดมาเป็นฟักทองสุดหมองหม่น
เขาปลูกทิ้งตามดินในถิ่นตน
โดยไม่สนใจเลยก็เคยมี
แต่พอแตกยอดดอกและออกลูก
ก็กลับถูกคนหมายไม่หน่ายหนี
เด็ดยอดผัดขึ้นจานอาหารดี
เป็นสิ่งที่ชาวบ้านทำนานมา
พอฟักทองลูกใหญ่ก็ใฝ่ฝัน
ต่างเก็บกันไปกรีดด้วยมีดผ่า
จนกระทั่งชุ่มฉ่ำยางน้ำตา
ถูกไฟกล้าใต้ซึงอบนึ่งเอา
ส่งกลิ่นหอมเหลืองงามในยามสุก
แต่คล้ายทุกข์โหมย้ำกระหน่ำเข้า
เห็นมีหยาดน้ำพร่างไล้บางเบา
ฤๅว่าเจ้าฟักทองร้องไห้เอย!ฯ
อริญชย์
๔/๑๐/๒๕๕๕
ปล.เฮ้อ กลุ้ม! กลอนปรัชญาของเรา อิอิ
แนวคิดจากเพลง:
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
