ชินวิถีที่ทำ..ประจำอยู่
แรกเช้าตรู่ฝ่าหมอก..ที่หยอกยั่ว
ซ้ายสุดตานาแรก..ปลดแอกตัว
ไม่ได้กลัวจะมอง..แต่ลองเมิน
ฝนตกไว้ใกล้สาง..หนทางแฉะ
ใครคือแกะหลงฝูง..ดั่งสูงเหิน
กลิ่นไอดินร่วมหอม..พร้อมเผชิญ
แค่คำพูดบังเอิญ..เด็กเกินวัย
ต่างแยกย้ายหมายเลีย..เคล้าเคลียขา
ลืมกระท่อมหรรษา..บ่ายอาศัย
อุดมการณ์ด้านดิบ..จิบเมรัย
จะร่วมใจพลิกพื้น..กลับคืนคำ
ไม่เคยท้อรออยู่..ใช่.กูแน่
ผืนดินแม่หอมแรง..กว่าแป้งร่ำ
ไม่บ้าบอรอรัฐ.จัดสิทธิ์ทำ
ยอมตัวดำ.."หลังสู้ฟ้า..หน้าสู้ดิน.."
"สุขสมใจไอดินฯ"..ยินคำกล่าว
เพื่อนส่งข่าวขายที่ทางให้ต่างถิ่น
ข้าวก้นยุ้งมากพอ...ขอกันกิน
ไม่น่ารินเหล้าให้แดก.....มรึงแปลกไป!!
.......๒๘ ก.ย.๒๕๕๕........
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
