กว้างเพียงใดไปเพลินทุกเนินผา
สองแรงขาล่าฝันอันสวยหรู
สูงสุดหล้า...ถ้าใจอยากไปดู
ณ ยอดภูแลยอดหญ้า..ใต้ฝ่าเท้า
(ขอโทษเจ้าของกระทุ้ด้วยนะจ๊ะ...ลืมคอนเซ็ป"เส้นทางสายเก่า" พอเห็นป่า-เห็นเป้-ใจมันก็ไปแนวนี้เลยอ่ะ)
ไม่เป็นไรหรอกครับ แนวเดียวกันซะอย่าง
๐ คือเส้นทางสายยาวแต่คราวหลัง
ด้วยพลังฝันใฝ่แม้ไกลก้าว
ก็บุกบ่าป่าเขาเล่าเรื่องราว
กลางดงเถื่อนเกลื่อนดาวพราวพงไพร
...เมื่อครั้งอดีต...
๐ กลุ่มวัยรุ่นมอปลายล้วนชายหนุ่ม
ที่รวมกลุ่มดุ่มเดินสู่เนินใหญ่
เส้นทางลดคดเคี้ยวที่เทียวไป
มิอาจกั้น “หัวใจนักเดินทาง”
๐ กี่ล้มเลอะเปรอะเปื้อนดังเตือนว่า
รู้คุณค่ารอยเท้าทุกก้าวย่าง
เมื่อภาระกำหนดถูกปลดวาง
จึงรู้ค่าปลายทางเป็นอย่างไร
...ครั้งนี้...
๐ สิบกว่าปี.ไกล-ยาว.ตอนก้าวจาก
ทิ้งรอยฝากถากเถือเหนือกิ่งใหญ่
สู่จุดหมายปลายทางก้าวย่างไป
กับวาระครั้งใหม่ด้วยใจเดิม ฯ
ก้าวแรกฯ...
ปล.ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
