หลง ฝากใจให้กัน..วันละนิด
หลงเฝ้าคิดฝันเพ้อ..ละเมอหา
หลงว่าเธอแลเหลียว..คอยเยียวยา
หลงตั้งตาเขียนกลอน..เธอย้อนดู
รอ จวบจันทร์ทรงกลด..เพื่อปลดปล่อย
รอเธออ่อยกลอนอ้าง..เพื่อวางคู่
รอจนเช้าหนาวจัง..ยังพรั่งพรู
รอร่วมปูทางฝัน..ตามสัญญา
อยู่ ตรงนี้เพื่อย้ำ..คำว่า"รัก"
อยู่สักพักสร้างสรรค์..รำพันหา
อยู่ให้ใจมันแกร่ง..แอ่งน้ำตา
อยู่เพื่อ"ลา"นิรันดร์..จบ.กัน.ที.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
