ผืนพงไพรมากมีเม่นหมีหมู
หากินอยู่แนวเนินเนิ่นนานหนอ
มีธารใสเย็นยิ่งยวนเยินยอ
เสียงไผ่กอออดแอดเอียดอออี
หมู่นกกาจับเจ่าจ้องเจื้อยแจ้ว
มองเห็นแล้วหนอนเหนื่อยแหนงหน่ายหนี
โฉบลงดินตามต้อยเต้นตบตี
จิ้งหรีดลี้นกน้อยนิ่งเนานาน
มีช้างป่าดาวเด่นเดินโดดเดี่ยว
ใช้งวงเหนี่ยวเกาะแกะเก็บกิ่งก้าน
งูเหลือมตื่นซึมเซาซบซมซาน
ลิงทะยานวอกแวกวิ่งว่องไว!ฯ
อริญชย์
๑๔/๑๑/๒๕๕๕
ปล.เป็นเพียงกลอนทดลองเฉย ๆ เน้อ ทุกท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
