...บรรยากาศ ที่สบาย คือชายทุ่ง
ก้มหน้ามุ่ง เดินไป ไม่เฉลียว
คิดว่าโลก ให้ฉัน ฝันอย่างเดียว
มิอยากเที่ยว ขวางใคร ให้รำคาญ...
...ท้องฟ้าใส สดสวย ด้วยวันนี้
ช่างสุขี เหลือเกิน ยามเดินผ่าน
ใครก็ว่า เราควาย จ่ายคำทาน
พอได้ยิน คำขาน ตำนานมี...
...ใครเขาเรียก เราควาย สบายทั้ง
เพียงชื่อฟัง ได้ใจ ในศักดิ์ศรี
คงเพราะความ หมายรัก และภักดี
สามัคคี มีอยู่ ซ่อนกู้ภัย...
...ใครอยากว่า เราควาย ก็ได้นะ
ไม่ชนะ มีแน่ ทางแก้ไข
ขอให้มี เพื่อนผอง ปรองดองใจ
สามัคคี ยิ่งใหญ่ เราใฝ่จริง...
...เราถนัด เรื่องง่าย ขวิดหงายหลัง
มิยับยั้ง ตอนเผลอ เพราะเบลอยิ่ง
เสียดาย ไม่ถนัด กัดเหมือนลิง
จำใจมี บางสิ่ง ช่วยวิ่งวาน...
...คิดแบบไว ใจร้อน จึงย้อนกลับ
มีเพื่อนฝูง ยอมรับ จับสังหาร
สามัคคี ยอมตาย พร้อมหมายการ
ขวิดคือ ฟ้าประทาน ใช้ผ่าน..กรรม!?...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
