
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต
นกกระจาบโบยบิน
ลมพายุพัดรังจนพังหล่น
ช่างมืดมนหนทางเวิ้งว้างฝัน
กระจาบเคยเริงร่ากลางอรัญ
ต้องจาบัลย์สิ้นหวังไร้รังนอน
อยากโบยบินอำลาสู่ฟ้าใหม่
แต่สุดแสนอาลัยถิ่นไม้ขอน
เคยจับกลุ่มหากินร่วมบินจร
หนาวหรือร้อนกันดารก็บ้านตน
จึงยังยืนหยัดอยู่เชิดชูถิ่น
ไม่ขอสิ้นแรงใจกลางไพรสณฑ์
เพื่อผงาดศักดิ์ศรีเสรีชน
สู้ทุกข์ทนซ่อมรังอหังการ
แม้นพายุพัดอีกแทบปีกหัก
พร้อมทอถักเหงื่อรินบนถิ่นฐาน
ไม่เคียดแค้นทับถมอุดมการณ์
จะขับขานเพลงทุ่งผดุงไพร!ฯ
อริญชย์
๖/๙/๒๕๕๕






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า