แว่วคำขานนานนักเพิ่งจักเห็น
ผีหน้าเป็นเร้นลับให้สับสน
แค่เสียงสวดปวดพิษสะกิดดล
กายร้อนรนจนปั่นป่วนร้องครวญคราง
กระแสเสียงเพียงนั้นยังหวั่นไหว
หากแนบในใกล้อุราจวบฟ้าสาง
โอ้ผีสาวจะผ่าวใจอยู่ไม่จาง
ยอมเคียงข้างร่างชิดเพราะติดตรึง
ต่อแต่นี้ผีเอยไม่เคยห่าง
จะคงข้างร่างชิดด้วยฤทธิ์หึง
เอาสิ่งใดไล่กระหน่ำไม่คำนึง
ขอเคียงคลึงเคล้าคลอพะนอคน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
