ใจสุดหมอง ตรมตรอม ยอม.ฟ้าดิน
"ดิน"
คงเป็นกรรม นำพา มาพบเจ้า
มินานเนา รักลบ พลันจบสิ้น
ไร้เหตุโทษ โอดโอย ต้องโบยบิน
ภายในจินต์ ยากตัด สะบัดคลาย
บุญประคอง สองเรา เพียงเท่านี้
รักสุดที่ จริงจัง ยังสลาย
เมื่อใดคิด จิตกลุ้ม ร่ำฟูมฟาย
ชาติหน้าหมาย รักอีกที ไม่มีตรม
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
