มอบชีวี ใจสกนธ์ สู้จนตาย
๐
ย่างเข้าวัน ที่ห้า รอฟ้าฝน
เมฆเบื้องบน เบาบาง เลื่อนจางหาย
เมฆก้อนน้อย ลอยลัด กระจัดกระจาย
แค่ฝ้าลาย มืดมล ฝนไม่มี
ผิวดินขาว ร้าวแยก แตกระแหง
ลมพัดแรง ความชื้น รีบคืนหนี
ต้องไอแดด แผดเผา เข้าอีกที
ป่นธุลี บางแห่ง แข็งเป็นดาน
พยากรณ์ เรื่อยมา พายุเข้า
ตกพะเยา เชียงราย สายแพร่น่าน
ท่วมชุมชน คนค้า ด่าแหลกราญ
ที่กันดาร วอนวาจ แทบขาดใจ
ขอรัฐช่วย ชักช้า มาไม่ถึง
หมายจะพึ่ง เทพหนอ ก็ไม่ได้
นั่งเงียบงัน รันทด หมดอาลัย
คงต้องใช้ เจ้าแน่..แห่นางแมว
น้ำคือปัจจัยสำคัญของเกษตรพื้นบ้าน
ถ้าขาดน้ำเมื่อใดขาดใจเมื่อนั้น
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
