ความสวยใสไร้สมองงามบ้องแบ๊ว
ผ่านมากแล้วแก้วใจอย่าได้ห่วง
ใคร่ภิรมย์ชมผกาสุดาดวง
ที่ไม่กลวงหวงแท้แต่กรีดกราย
ถึงนวลศรีขี้เหร่ไม่เก๋โก้
แม้นจะโซโผเผเสน่ห์หาย
ไม่มีชายหลายหลากล้อมมากมาย
ก็มั่นหมายกายเธอเสนอครอง
แถมหมดห่วงดวงสุดาชายมาจ้อง
พานวลน้องล่องหนีฤดีหมอง
จะเป็นคู่ชู้ชมให้สมปอง
ไม้เท้าทองกระบองเพชรทั้งเจ็ดวัน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
