ในบรรยากาศ ปราศจากเสียง
สำเนียง เนิ่นนาน ผ่านคำหวาน
คนใด คนหนึ่ง ในวันวาร
เคยผ่าย เคยพบ บรรจบมา
แม้นไม่มี ในเช้า ที่เฝ้าฝัน
เธอ-ฉัน เคยรัก จักโหยหา
หวงห่วง ดวงใจ ในดวงตา
เพียงอยาก พูดว่า ข้าคิดถึง...
หทัยกาญจน์
๔ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๕
ขอขอบคุณดอกไม้งามในยามเช้า
ที่คอยเฝ้าส่งมาพาซาบซึ้ง
ผ่านถ้อยคำนำร้อยพลอยรำพึง
ยังตราตรึงคะนึงครวญน้องนวลนาง
งามเบ่งบานผ่านตะวันยังมั่นคง
มีคนส่งตรงมาเมื่อรุ่งสาง
โรยด้วยรักทั่วถึงซึ่งเป็นทาง
ผ่านระหว่างกลางใจให้รำพึง
พระอาทิตย์อัสดง
ที่คอยเฝ้าส่งมาพาซาบซึ้ง
ผ่านถ้อยคำนำร้อยพลอยรำพึง
ยังตราตรึงคะนึงครวญน้องนวลนาง
งามเบ่งบานผ่านตะวันยังมั่นคง
มีคนส่งตรงมาเมื่อรุ่งสาง
โรยด้วยรักทั่วถึงซึ่งเป็นทาง
ผ่านระหว่างกลางใจให้รำพึง
พระอาทิตย์อัสดง
งามแสนงามสดใสดวงใจพี่
แสงสุรีย์ฉาบฉายให้คิดถึง
แจ่มราวฟ้าอ่าอำไพใจคะนึง
กลอนกานท์ซึ้งซ่านจินต์ถวิลครวญ
บริสุทธิ์ผุดผาดราววาดฝัน
ถ้อยจำนรรจ์แนบสลักถักทอหวน
เพลงอ่อนอุ่นจงโลมเล้าเจ้าเนื้อนวล
ชีวิตถ้วนเปี่ยมสุข..ทุกวันวาร
แซม
เพียงอรุณรุ่งเช้าให้เข้าหา
สุขอุราปล่อยใจให้ประสาน
รอตะวันเบิกฟ้ามาพบพาน
แสงขับขานผ่านพื้นจนผืนดิน
ให้คุณค่าแก่ใบถึงไม้ดอก
แสงหักศอกตอกรับจับถวิล
งามผุดผาดราวฝันเหมือนภาพศิลป์
งามวิจิตรล้วนจิตนาการ..
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
