Re: ******ลมเจ้าเอย....ฤๅ เย้ยรัก******
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 มิถุนายน 2024, 06:01:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ******ลมเจ้าเอย....ฤๅ เย้ยรัก******  (อ่าน 14053 ครั้ง)
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 10:07:AM »



 ส่งจูบจ้ะ

จะรู้ไหมใครเล่าเฝ้าขื่นขม
ฝากลอยลมปมเห็นเป็นปริศนา
ซุกบทกลอนอักษรแนบเคียงแอบมา
ให้ค้นคว้าหาดูจะรู้ความ

สิ่งที่แนบแอบไว้ให้ควานหา
ขอวอนว่าอย่าลุกลี้ด่วนผลีผลาม
ด้วยของรักจักแตกสิ้นแหลกตาม
เหมือนดั่งไฟไหม้ลามคุกคามเรา

อย่าสิ้นหน่ายสายลมให้ขมจิต
จะแพร่ฤทธิ์พิษลวงให้ทรวงเฉา
พระพายคือสื่อฝันช่วยบรรเทา
พัดหงอยเหงาเศร้าโศกได้โบกลา

ขอบอกนัยให้คิดสักนิดหนึ่ง
ความคะนึงถึงน้องน้อยละห้อยหา
ยังคงอยู่คู่ถวิลในวิญญาณ์
แนบอักษรามาให้ได้ยินยล...

"  บูรพ์ "

 เคารพรัก

ไม่อาจรู้ความนัยใครขื่นขม
เพียงฝากลม พรมผ่าน จากม่านฝน
ด้วยดวงใจ สุดเหงา ที่เฝ้าทน
กับเหตุผล คนท้อ ที่รอนาน

สิ่งเคยซ่อน อ้อนงาม ในความหมาย
สื่อเรียงราย ล้อมรับ จับประสาน
คือรักหนึ่ง ตรึงแนบแอบดวงมาน
กลายร้าวราน ผลาญพล่า อุราตรม

จึงกระซิบ บอกความ ลำนำส่ง
มิอาจปลง คงรับ สิ่งทับถม
ลมพัดลวง บ่วงช้ำ ตอกย้ำปม
ให้เป็นรอย ระทม ขื่นขมทรวง

โอ้ลมเอย เคยพัด สะบัดถึง
เมื่อครั้งหนึ่ง ซึ้งนัก รักห่วงหวง
แต่บัดนี้ เคลื่อนหาย คลับคล้ายลวง
เป็นรอยกลวง ห้วงลึก ตกผลึกใจ...

“สุนันยา”
 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

blues, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, รัตนาวดี, รการตติ, ดุลย์ ละมุน, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, Music, ปู่ริน, ก้าวแรกฯ..., บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s