แว่วกังวานหวานเสนาะเคาะจังหวะ
ไล่เรื่อยระจากต้นจนยอดพ่อ
เสียงไม้นวมทุ้มเศร้าพะเน้าพะนอ
ฉิ่งฉับรอรับส่งตรงท้ายวรรค
เล่นตามเพลงบรรเลงบทสลดโศก
ฟังวิโยคหม่นไหม้ด้วยใจสมัคร
กำหนดจิตคล้อยตามวาบหวามนัก
ครั้นบทรักเปลี่ยนอารมณ์ชมชื่นใจ
คีตกานท์งานศิลป์จินต์ปรับแต่ง
จะร้อนแรง,หวานละมุน..อุ่นเพียงไหน
เปรียบชีวิตเยื้องย่างท่ามทางไกล
กำหนดใจปรับนิยามท่ามทางเดิน
แซมค่ะ
ถามรักเธอตรงไหนไม่ต้องคิด
หลงจริตตรงไหนไม่ต้องเกริ่น
คิดถึงเธอตรงในใจเพลิดเพลิน
ทุกเผชิญร้อนหนาวไม่เหงาใจ
ตรงนี้มั๊งวจีช่างขี้อ้อน
เอื้ออาทรประหนึ่งซึ่งน้ำใส
มือลูบรางระนาดวาดฝันไป
เอื้อมหยิบไม้ส่งเสนาะเพราะนงคราญ..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
