[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

จำต้องเขียน ชมนก วิหคเหิร
ที่ห่างไกล ความเจิญ เกินรับไหว
ไม่เผ็ดร้อน เลื่อยเปื่อย เฉื่อยแฉะไป
หนื่อยเมื่อใด ขอหยุดพัก สักห้าวัน......... panthong.kh ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

จะต่อบทต้องให้สัมผัสซิครับ

......จะเขียนเรื่อง..ลามก...ขนาดไหนไม่เห็นใครว่า

...แต๋...ศึกษา...ให้หมดจดสะกดอักษร
...เพราะสำคัญ..แสดงรสของบทกลอน

...อันสะท้อนถึงร่องรอยถ้อยน้ำคำ

เรื่อยเปื่อย............. .........เลื่อยเปื่อย

หนื่อย................. .........เหนื่อย

เหิร..................... emo_06เหิน ก. บินอยู่ในระยะสูง เช่น หงส์เหิน นกเขาเหิน, ร่อนอยู่ในระยะสูง เช่น
 นกนางแอ่นเหินลม.

คนที่รวยไม่อวดรวยให้ใครรู้
คนที่รู้ไม่อวดรู้ให้ใครขำ
คนไม่รู้เร่งศึกษาเป็นประจำ
คนที่ดีอย่ากระทำเป็นนักเลง

จะเตือนใครชมใครให้พอเหมาะ
อย่าได้เจาะอวดว่าข้านี้เก่ง
เด็กอวดรู้แก่อวดแรงมิยำเกรง
โอ้อวดเบ่งข้ารู้อยู่ผุู้เดียว

จะตักเตือนใครสักคน  ขอ...บ่นนิด
อย่าได้คิดหักหน้าว่าให้เสียว
ตัวเองเก่งแค่ไหนกันนักเชียว
มาข้องเกี่ยวถากถูทำรู้ดี

ติบทกลอนติส่วนตัวไม่ต้องโชว์
ไม่ต้องโม้โอ้อวดรักศักดิ์ศรี
ทุกคนรักบ้านกลอนไทยมาหลายปี
ขอโทษที...ยังอ่อนด้อย...ทำหรอยจัง...

                         ริน ดอนบูรพา
                              ๑ ก.ค. ๕๕