เหตุผลที่เขียนกลอน
เขียนเป็นกลอนทุกอย่างที่ขวางหน้า
เขียนเรื่องป่าช้างสิงห์กระทิงเสือ
เขียนเรื่องกบ ปู ปลา น้ำ ท่าเรือ
เขียนจนสากกะเบือจุนเจือไป
เขียนด้วยความรักกลอนอักษรศรี
เขียนทุกปีเดือนวันตามฝันใฝ่
เขียนเพียงหวังถ้อยคำเปล่งอำไพ
เขียนด้วยใจเมตตาเอื้อการุญ
เขียนเพื่อให้เธอนั้นสุขหรรษา
เขียนเพื่อพาเธอพบความอบอุ่น
เขียนเพื่อคลายลำเค็ญอันเป็นทุน
เขียนเพื่อหนุนสังคมอุดมการณ์
เขียนท่ามกลางเสียงรำพัน ติ-สรรเสริญ
เขียนเพลิดเพลินในทุกข์และสุขผ่าน
เขียนเป็นเกียรติจนเสื่อมยศ รันทดนาน
เขียนถึงการมีลาภ เสื่อมทาบทอ
เขียนเพื่อเสริมความดีให้ชีวิต
เขียนถูก-ผิดแก้ใหม่ หาได้ฝ่อ
เขียนสร้างสรรค์สามัคคีคงดีพอ
เขียนเพื่อรอเวลาหายบ้าเอย ฯ
อริญชย์
๒๗/๖/๒๕๕๕






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า