มากล่าวหวานขานไขแล้วไปจาก
อีกหลายหลากมากไหม?จะให้เหงา
ด้วยฤทธาฟ้าสางกลับจางเทา
พอเห็นเงาสุรีย์พลบดั่งหลบทาง
รอร่วมเรียงเคียงขวัญตะวันตก
ช้ำหัวอกคนเมืองกาญจน์สู่บ้านฉาง
อย่ากลับมาเพื่อทบทวนให้ครวญคราง
แล้วจืดจางกลางทรวงต้องทวงตาม
ถ้าไม่เห็นชื่อกลอน...ละครเศร้า
คงไม่เข้ามาปลอบตอบหวาบหวาม
ทิ้งฉันให้หงอยเหงาบอกเล่าความ
วางนิยามเยื่อใย..ใจระรัว
เธอเหม่อมองท้องนภาตะวันออก
ฉันเคยบอกชอบอัสดงตรงสลัว
แต่เธอกลับสับปลีกหลบหลีกตัว
เหมือนว่ากลัวฉันตามพบความจริง
เป็นทางผ่านเพียงคบซบสะอื้น
ไม่แช่มชื่นมีเจ้าของเกินสองหญิง
ด้วยฉันเองก็ไม่ชอบลอบแอบอิง
เหมือนถูกยิงประเด็นคำ"ตัวสำรอง"
...เจอตัวจริง..คุณฤทธาแห่งรัก จนได้... 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
