๐ รักเสมือนเพื่อนแท้ แหละดี
เติมปรารถนามี ท่วมท้น
คราใครใคร่ย่ำยี แทงถ่อ
ลุแก่อัตตาล้น แกร่งกริ้วหมดงาม
๐ วาสนาร่วมด้วย เดียวกัน
จิตย่อมแผกแตกกัน ต่างบ้าง
เพียงกอปรก่อผูกพัน เป็นหนึ่ง
ถูกผิดคิดมล้าง อย่างนั้นฤๅดี
๐ มนุษย์สุดเลิศล้ำ กว่าใด
มิโกรธติดโทษใคร จิตกว้าง
ชูธรรมพร่ำอภัย กันเถิด
คอยมุ่งเพียรสรรสร้าง กล่าวชี้"รักเอย"

รพีกาญจน์ 59





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า