คนปากอย่างใจอย่างช่างน่าขัน
แอบดื่มน้ำกลางจันทร์บรรเจิดแสง
คงกะชุ่มกะชวยด้วยเรียวแรง
หายอดอยากปากแห้งแล้วละมั้ง
หลอกปั่นหัวทุกวัน..ฉันโง่หรือ?
ใช่กระบือสนตะพายไห้ขี่หลัง
มีคนอื่นยังยื่นหน้าช่างกล้าจัง
นะจังงัง..คนอะไรไม่เคยเจอ
........sucklife........
ฉันจะยังเป็นฉัน...อยู่เยี่ยงนี้
จะกี่เดือนกี่ปีที่พลั้งเผลอ
อยากลิ้มรสบทรักภักดิ์ละเมอ
ขอแต่เธอใจกว้างอยู่ข้างเคียง
ทุกบทเพลงหว่านล้อมยอมสนิท
ร่ายลิขิตวางเน้นทุกเส้นเสียง
ก้าวหลงใหลวาบหวามตามสำเนียง
ไม่พอเพียงจะหยุด...ณ จุดใด
ความลุ่มหลงทุกองศาทำท่าเพิ่ม
แล้วยิ่งเริ่มร้อนเร่าเมื่อเข้าใกล้
เสน่ห์เอยรักหลงในดงไฟ
กลับอุ่นไออบอวลจนครวญคราง
ฉันจะยังเป็นฉัน...อยู่เยี่ยงนี้
รอผ่านเดือนเลื่อนปีที่หม่นหมาง
ยอมให้เกลียดให้โกรธ..โทษเจือจาง
กลับมาวางหัวใจ..อย่าไปนาน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
