วอนลมหวน
ลมหวนชวนพร่ำเพ้อ......โหยหา
ไปอยู่ไกลลับตา......ป่านนี้
คิดถึงพี่หนักหนา......ขมขื่น
ใจห่างกายลิบลี้......ร่ำร้องเรียกมา (๗๕)
พัดไปบอกพี่ให้......ลมหวน
กลับสู่ใจชิดชวน......อีกครั้ง
หอบรักที่รัญจวน......หวานชื่น
คงไม่หยุดยับยั้ง......ย่อมรู้รอนาน (๗๖)
emo_29หนามเตย





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า