อย่าเพิ่งท้อรอก่อน..ขวัญอ่อนเอ๋ย
อย่าพร่ำเผยสิ้นมนต์จนอ่อนไหว
อย่าตัดรอนร้อนรุ่มดั่งสุมไฟ
ด้วยหนึ่งใครทดท้อเจ็บพอกัน
ฉันยังรอกลอนเธอเสมอห้อง
เพียงเพราะต้องมนตราดุจพาฝัน
ใครอาจเห็นเธอล้าสารพัน
แต่เป็นจันทร์กลางใจแต่ไรมา
เธอเหนื่อยยากจากไหน..ถ้าใจสู้
ฉันคือคู่เคียงจิตปริศนา
เป็นห่วงเธอทุกยามสามเวลา
กลอนเธอแฝงมนตราทุกอาการ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
