วันนี้ฤดีหน่วง ดูฝนร่วงร่ำเมรัย
กี่จอกกระฉอกใจ ไปกับฝนที่ฟู่ฟอง
(๒๔)
นั่งคิดประดิษฐ์คำ โอ้นี่กรรมกระดาษกอง
บทใดจะปรองดอง ก็มิมีอย่างที่หมาย
(๒๕)
ไร้กลอนมาวอนกล่าว ไร้เรื่องราวมาเรียงราย
ฝนซ่าก็ซ่าสาย กระดกแก้วก็เกลี้ยงเกลา
(๒๖)
ไร้คิดประดิษญ์ควร เพราะจิตง่วนอยู่กับเงา
เหงาเงื่องกับเรื่องเหงา คุยกับฟ้าเมื่อคราฝน ?
กามนิต, ๒๘ พ.ค.๕๕






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า