เคยเคียงแนบแอบเราเนาสวาท
ให้อนาถประหลาดรักถูกผลักไส
โธ่ใครหนอพ้อรำพึงคะนึงใน
มอบฤทัยให้หมดยังจดจำ
เคยเคียงคู้ชูชื่นยามดื่นดึก
น้อมรำลึกนึกวาบหวามร่วมงามขำ
ร้องจำเรียงเคียงสดับขับลำนำ
พร้อมหริ่งหรีดกรีดร่ำร่วมพร่ำคลอ
หนาวน้ำค้างนางแนบมาแอบอุ่น
หอมกลิ่นกรุ่นละมุนละไมกระไรหนอ
สองแขนวางกางกอดเจ้าพะเน้าพะนอ
ร่วมถักทอรอวันฝันเป็นจริง
โอ้อกเอยลืมรสสิ้นหมดแล้ว
ฤาว่าแก้วแจ้วใสใสนะใจหญิง
ใสแค่เสียงเพียงฟังอย่าหวังอิง
จะถูกทิ้งชิ่งเฉด้วยเรรวน...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
เคยร่วมเรียง เคียงคู่ อยู่สมสอง
กอดประคอง น้องนั้น ไม่ทันหวน
ไยหรือพี่ มาทิ้ง ให้หญิงรวน
อกหักซวน เซซัด วิบัติใจ
เคยเคล้าคลอ พนอ เพื่อก่อรัก
มาหาญหัก หนักหน่วง จนกลวงไหว
ฤทัยเจ็บ เหน็บหนัก รักลาไกล
จนหมองไหม้ เศร้าตรม ขมชีวี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
