
ดุจอกเศร้าเหงาคอยชม้อยแข
สูงสุดฟ้าตาแลยิ่งแท้หนอ
มีเพียงแสงแจ้งนวลให้ครวญรอ
พะเน้าพะนอคลอเคล้าแทนเจ้าตัว
ถึงยากเย็นเข็ญใจคงไม่ท้อ
เพียรเฝ้ารอขอเจ้าในเงาหลัว
แม้นจักขื่นฝืนทนความหม่นมัว
ใช่จักกลัวเพียงหวั่นเจ้าจันทร์ลา...

-บูรพาท่าพระจันทร์-
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 01:20:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: " ก้อนหินกับพระจันทร์ " (อ่าน 10075 ครั้ง) |
| ||||||||||