อันสาล์นรักนี้ซ่านซึ้งตรึงดวงจิต
บรรเทาพิษทรวงใจเป็นแผล
ไห้หวนไห้อดีตครั้งฝังดวงแด
เคยบนบานศาลเจ้าแม่ไม่สมใจ
ใครเซซกหกล้มระทมรัก
หลายครั้งนักกว่าเริ่มต้นได้หนใหม่
แล้วสานรักถักถ้อยร้อยเยื่อใย
เป็นเกลียวฝั้นพันใจจนทุกวัน
บ้างต้องพิษคิดหนักศาลรักตั้ง
ผูกคอมั่งยิงกันมั่งส่งรังสรรค์
ฝากอนุสรณ์แห่งรักไว้แบ่งปัน
ใครหมายซึ้งสัมพันธ์จงคิดตรอง
บรรเทาพิษทรวงใจเป็นแผล
ไห้หวนไห้อดีตครั้งฝังดวงแด
เคยบนบานศาลเจ้าแม่ไม่สมใจ
ใครเซซกหกล้มระทมรัก
หลายครั้งนักกว่าเริ่มต้นได้หนใหม่
แล้วสานรักถักถ้อยร้อยเยื่อใย
เป็นเกลียวฝั้นพันใจจนทุกวัน
บ้างต้องพิษคิดหนักศาลรักตั้ง
ผูกคอมั่งยิงกันมั่งส่งรังสรรค์
ฝากอนุสรณ์แห่งรักไว้แบ่งปัน
ใครหมายซึ้งสัมพันธ์จงคิดตรอง
๏ อนิจจา
แกล้งกล่าวหากันไยให้ขุ่นข้อง
สาส์นรักที่ปรากฏใช่ทดลอง
หากเป็นการกลั่นกรองจากห้องใจ
แม้หวาดหวั่นระวังยังสนเท่ห์
จะขอมอบสาส์นเสน่ห์นี้ไว้ให้
เป็นสัญญาว่ารักจากฤทัย
มั่นคงไปเช่นฟ้าสุธาทาง
แม้มิอาจสานสัมพันธ์เพราะหวั่นจิต
ได้โปรดคิดรับไมตรีนี้ไว้บ้าง
จะยินดีโดยใจไม่จืดจาง
อย่าแรมร้างอย่ารักเล่นก็เป็นพอ ฯะ
สาล์นทั้งมวลล้วนซึ้งตรึงดวงจิตร
ใจไม่คิดเคี่ยวเข็ญลำเค็ญหนอ
หากความคำยากไร้ไม่ดีพอ
หากเพียงขอใตร่ตรองมองความดี
เป็นผู้น้อยด้อยอยู่มิรูเท่า
อันใดเล่าถ้วนไปในวิถี
เพียงชี้นำก็ล้ำค่าในวจี
ตามวิธีแห่งใจจะใคร่ฟัง
อันนักปราชญ์อย่างครูผู้รู้หลัก
จะจงรักเชื่อใจแลฝากฝัง
ในโลกชีวิตอนิจจัง
ทั้งพุทธังธัมมังและสังโฆ
ด้วยโลกบ้านสถานเมืองคงเรืองรุ่ง
เพราะมีผู้ปรับปรุงให้สุขโข
พลอยผู้แย่ไร้ยศคนอดโซ
จะเปรมใจไชโยเพราะท่านนา
เถิดขอรับครับผมนิยมเถิด
ไปก่อเกิดความคิดสิ้นอิจฉา
จากดวงใจน้อยนี้ชี้นำพา
ไปแจ่มแจ้งโมทนาเถิดนะใจ