ตื่นตีห้า หน้าคอมพ์ น้อมคิดถึง
เพื่อนคนหนึ่ง จากไกล ไม่มาหา
เขาแสนดี มีชื่อ...บูรพาฯ
เคยเป็นขา-ประจำ คำกลอนกานท์
..ครั้งหนึ่งในชีวิต..ที่ชิดชอบ
กดชมตอบ ขอบคุณ ละมุนหวาน
ชื่นลีลา พาที รพีกาญจน์
ติดตามอ่าน เฮฮา ขันบ้าบอ
ติดธุระ ประปรัง ชั่งนานนัก
คอยหลายพัก อยู่ไหน จนใจฝ่อ
เขาจะรู้ ไหมหนา ว่าเพื่อนรอ
เปิดหน้าจอ เช้า-เย็น ไม่เห็นเงา
หรือเหม็นเหงื่อ เบื่อแก้ว แล้้วใช่ไหม
เจ็บป่วยไข้ ไม่สบาย มากมายเปล่า
ยายสุขขาก หมากเมี่ยง เขวี้ยงหัวเอา
น้องแมเถา เป่าลม พรมน้ำไพร
พันทองไล่ ใจดำ ทำเพื่อนผม
จะถล่ม เขาขวิด บิดลำไส้
สุนทรวิทย์ คิดแก่ง แย่งแฟนไป
ตาใสใส น้องดิน สิ้นรักคลาย
ยังเหมือนเก่า เช้านี้ ไม่มี...บูรพ์
คนลำพูน ชังยาก รักมากง่าย
ทุกดวงจิต คิดถึง ซาบซึ้งนาย
โปรดย่างกราย โผล่หน้า มาโดยเร็ว

รพีกาญจน์ 59





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า