[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ่อค้าพเนจร]

ยังจำได้ มีใครหนึ่ง ...........
เคยฝากถึง ซึ่งกานท์กลอน ฉะอ้อนหา
แต่บัดนี้ วลีหาย จากสายตา
ศิลป์ภาษา ลาไกล ไม่เห็นมี

ใครคนหนึ่ง คนนั้น ฉันสุดปลื้ม
ไม่เคยลืม น้ำคำ พร่ำสุขศรี
ด้วยอักษร ผ่านพจน์ บทกวี
ทุกวจี ประทับใจ ในจำนงค์

ร้อยลำนำ สัมผัส จัดชัดถ้อย
ผสานสร้อย สำนวน ชวนลุ่มหลง
หวานคลอเคล้า เย้ายวน ครวญพะวง
เคยส่งตรง มาถึง ยังซึ้งใจ

เป็นผลงาน ขานขับ ชื่นจับจิต
จึงผูกมิตร ไมตรี มิหวั่นไหว
ด้วยศรัทธา ภาษาศิลป์ จินต์วิไล
ชื่นชอบใน บทกลอน เหมือนซ่อนคม

หรือหน่ายแล้ว คำอ้อน กลอนคนเหงา
ระคนเคล้า โศกซับ กับขื่นขม
คงแอบชื่น ร้อยกานท์ หวานอารมณ์
ถ้อยระทม ตรมหมอง เขามองเมิน

หรือสิ้นแล้ว เยื่อใย ไม่โอบเอื้อ
มิหลงเหลือ ทรงจำ ยามขัดเขิน
ลำนำรัก ปักตรึง เคยซึ้งเพลิน
กลับห่างเหิน เดินจาก คิดพรากจร.....

“สุนันยา”

หวิวหวิ่วแว่ว แผ่วหวาน กานท์แก้วเสียง
สิสำเนียง เรียงร่ำ คำอักษร
เทพยดา แซ่ซ้อง ร้องส่งพร
เจ้างามงอน มีสุข ไร้ทุกข์พลัน
✿
กวัดแกว่งไกว ใส่กลอน ป้อนดอกสร้อย
หอมชะรอย รินร้อย มาลอยหลั่น
ระรื่นลิ่ว พลิ้วลม เหมือนชมจันทร์
สุขศรัณ คำหวาน หว่านละมุน
✿
โอ้แม่งาม ยามเย็น มิเห็นเจ้า
ถึงคืนค่ำ  ย่ำเช้า ไร้ไออุ่น
โปรดส่งคำ หนุนนำ ฉ่ำการุณ
คำสลัก รักคุณ  กรุ่นบ้านกลอน

✿ ◕ พ่อค้าพเนจร  ◕ ✿