เห็นความเศร้าเคล้าระคนปนอักษร
ภาพบังอรซ้อนมากล่าวปราศรัย
ระบายรักหนักวิญญาณ์ร่ำอาลัย
สะท้อนใจให้อาวรณ์เขาจรลา
น้ำตาหยดรดอาบเป็นคราบฝัง
เสมือนดั่งสั่งคำส่งพร่ำหา
ยังคงรักนักเจ้าเท่าวิญญาณ์
จงคืนมาข้ารอพะนอทรวง
ทุกวันคอยน้อยใจหม่นในจิต
เคยแนบชิดผิดสลดสิ้นหมดหวง
ฤๅลืมรสหมดรักให้ตักตวง
หลังล่อลวงล่วงล้ำให้ช้ำตรอม
โอ้อกเราเศร้าลำเค็ญเป็นบุปผา
เบื่อระอารากลิ่นยามสิ้นหอม
ภมรสลดหมดภิรมย์หลังดมดอม
ทิ้งพะยอมพร้อมพรากบินจากลา
ส่งฝากสาส์นผ่านเดือนช่วยเตือนส่อง
ฝากลมล่องลอยเลื่อนเป็นเพื่อนหา
ฝากทวยเทพเทวัญชั้นนภา
เชิญอักษราตรารัดผูกมัดใจ...
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอขอบคุณ ความห่วง ในช่วงเหงา
ความปวดร้าว คราวคอย เหมือนรอยไหม
คิดถึงวัน เคยรื่น ชื่นทรวงใน
ยิ่งหวั่นไหว ใจห่วง ดังบ่วงพัน
เฝ้ากังวน วุ่นวาย ใจเจียนบ้า
ไม่รู้ว่า ทำไม ไยโศกสัลย์
ความคิดถึง คะนึงหวง ห่วงทุกวัน
โอ้รักเอย ทำฉัน หวั่นเต็มที
ส่งใจเรียง เคียงข้าง บนทางฝัน
ส่งถ้อยสรรค์ ผ่านไป ในวิถี
ส่งอักษร กลอหวาน ขานวลี
ส่งกวี ที่ร้อยเรียง ก็เพียงรัก
ทุกวันคอย คอยคำ ที่ย้ำตอบ
ทุกวันคอย คำปลอบ ว่าชอบนัก
ทุกวันคอย หมายเช่น เห็นประจักษ์
ทุกว้นคอย ถ้อยภักดิ์ ว่ารักเดียว....
“สุนันยา”
ความปวดร้าว คราวคอย เหมือนรอยไหม
คิดถึงวัน เคยรื่น ชื่นทรวงใน
ยิ่งหวั่นไหว ใจห่วง ดังบ่วงพัน
เฝ้ากังวน วุ่นวาย ใจเจียนบ้า
ไม่รู้ว่า ทำไม ไยโศกสัลย์
ความคิดถึง คะนึงหวง ห่วงทุกวัน
โอ้รักเอย ทำฉัน หวั่นเต็มที
ส่งใจเรียง เคียงข้าง บนทางฝัน
ส่งถ้อยสรรค์ ผ่านไป ในวิถี
ส่งอักษร กลอหวาน ขานวลี
ส่งกวี ที่ร้อยเรียง ก็เพียงรัก
ทุกวันคอย คอยคำ ที่ย้ำตอบ
ทุกวันคอย คำปลอบ ว่าชอบนัก
ทุกวันคอย หมายเช่น เห็นประจักษ์
ทุกว้นคอย ถ้อยภักดิ์ ว่ารักเดียว....
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
