[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ฉันตั้งตารอคอยอย่างสร้อยเศร้า
แม้เพียงเงาไม่มาจนฟ้าสาง
คอยจากเดือนเป็นปีไม่มีลาง
สุดอ้างว้างว้าเหว่จนเซซัง

ทำไมหนอใจดำช่างทำได้
เธอจากไปไม่หวนทวนความหลัง
หรือฉันทำให้หญิงนั้นชิงชัง
จึ่งหมดหวังเสียแล้วหรือแก้วตา

จะให้คอยถึงไหนหนอใจเจ้า
จะให้เศร้าเพียงใดพิไรหา
จะเจ็บช้ำทำไมไม่พูดจา
เชิญดุด่า,ฆ่าแกง,อย่าแกล้งกัน

ฉันยอมแล้วทุกอย่างอย่าห่างเหิน
ฉันยอมเดินลุยไฟอย่างไม่หวั่น
ฉันยอมแพ้แก่เธอเพ้อทุกวัน
เพียงจอมขวัญกลับมา ฆ่าให้ตาย

“ไพร พนาวัลย์”

พูดทำไมตอนี้ หรือพี่จ๋า
ที่ผ่านมา พาล่ม ตรมสลาย
คราอยู่เคียง เพียงนิด มิคิดกราย
คนใจร้าย คือพี่ ย่ำยีทรวง

ทุกข์ระทม ถมถา ทุกคลาคล่ำ
พี่ใจดำ ทำมา น้ำตาร่วง
เคยเหลียวแล น้องยาสุดาดวง
มีเพียงแต่ คำลวง ทุกช่วงวัน

จะให้กลับทำไมเล่าตอนนี้
หรือย่ำยี ไม่พอ พ่อจอมขวัญ
ไม่เหลือรอยอาลัยให้แก่กัน
มีแต่ความโศกศัลย์ ทุกวันคืน

อย่ามาพูด โน้มน้าว ถึงคราวรัก
เมื่อพี่เอง ใสผลัก ไม่อยากฝืน
ทรมานนานนม ขมกล่ำกลืน
ขอลบรอยสะอื้น ไม่คืนแล้ว...

“สุนันยา”