เริ่มร่ายรำทำนองของเพชฌฆาต
ร้องประกาศจงฟังคำจะพร่ำสอน
ถ้ารักใคร...จงซื่อสัตย์..อย่าตัดรอน
แล้ว....ฟันขอน ขาดกระเด็น..เป็นบทเรียน
แซมค่ะ
ถึงไม่ฆ่า ก็เหมือนฆ่า ในครานี้
หลายสิบปี ชีวิตพลิกผัน ต้องหันเหียน
ทรมานกาย จิตใจ จนจวนเจียน
ไม่แปรเปลี่ยน ยังรักเธอ เสมอมา
พี่ยังคอย ค้อย..คอย ยังคอยเจ้า
ทุกค่ำเช้า นั่งพร่ำเพ้อ ละเมอหา
วันสงกรานต์ ทุกปี มิคืนมา
พี่คอยท่า น้องนงราม เจ้าทรามวัย
ถ้าไม่รัก ก็บอกพี่ ว่าไม่รัก
อย่าให้พี่ ต้องช้ำหนัก ทนไม่ไหว
น้องทิ้งพี่ แล้วคนดี คงมีใหม่
มิเป็นไร หากสิ้นหวัง...พี่ยังคอย..
ริน ดอนบูรพา
๑๕ เม.ย. ๕๕
หลายสิบปี ชีวิตพลิกผัน ต้องหันเหียน
ทรมานกาย จิตใจ จนจวนเจียน
ไม่แปรเปลี่ยน ยังรักเธอ เสมอมา
พี่ยังคอย ค้อย..คอย ยังคอยเจ้า
ทุกค่ำเช้า นั่งพร่ำเพ้อ ละเมอหา
วันสงกรานต์ ทุกปี มิคืนมา
พี่คอยท่า น้องนงราม เจ้าทรามวัย
ถ้าไม่รัก ก็บอกพี่ ว่าไม่รัก
อย่าให้พี่ ต้องช้ำหนัก ทนไม่ไหว
น้องทิ้งพี่ แล้วคนดี คงมีใหม่
มิเป็นไร หากสิ้นหวัง...พี่ยังคอย..
ริน ดอนบูรพา
๑๕ เม.ย. ๕๕