เราแยกกันคนละทางณ กลางทุ่ง
เธอหมายมุ่งชีวิตคู่..ฤดูฝน
เมื่อมาช้าอาภัพเพราะอับจน
ฉันเป็นคนเสียสละเพื่อผละไป...............มิวสิค
ฉันเข้าใจ สัจธรรม คำว่ารัก
หนึ่งอกหัก หนึ่งสมหวัง ดั่งใจให้
แม้รักแท้ แพ้รักต่าง ห่างแสนไกล
ก็เข้าใจ และเคารพ จบและยอม..............ไผ่เดียวดาย
เมื่อทุกอย่างลงตัว..อย่ากลัวเศร้า
ทุกข์ไยเล่าฟูมฟายให้ผ่ายผอม
เขาทั้งสองปลอบปลุกกันสุขงอม
ต้องออมชอมกำสรดอย่ากดดัน.................มิวสิค
เพิ่งเข้าใจ อย่างดีพอ ก็วันนี้
ภาพดีๆ ที่เขาสร้าง ต่างกับฉัน
เขาดูแล เทคแคร์กาย ได้ทุกวัน
เทียบกับฉัน มันช่างห่าง อย่างแท้จริง..........ไผ่เดียวดาย
จะไม่โทษเชิงชายมากมายรัก
จะเว้นวรรคไม่โกรธโทษฝ่ายหญิง
จะเฝ้าดูด้วยห่วงหวงมิท้วงติง
ไม่พาดพิงให้เปลืองแลเคืองกานท์...............มิวสิค
เมื่อได้อยู่ คิดตรึกตรอง กรองชีวิต
เรื่องถูกผิด หรือชั่วดี ที่พ้นผ่าน
หากแม้ย้อน เวลาได้ กลายวันวาน
ใช่บันดาล ความสุขใจ ให้กับเธอ.................ไผ่เดียวดาย
เราแยกกันคนละทางณ กลางทุ่ง
เธอคงมุ่งเมืองใหญ่ใฝ่เสนอ
งั้นฉันขอเข้าป่าไม่มาเจอ
นอนละเมอท่ามขุนเขา..เมื่อเฉาใจ...............มิวสิค
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
