...โปรยมาแล้วเมื่อครู่อยู่อยู่ก็ตก
จึงงันงกประดิษฐ์คำลำนำศิลป์
ปลิดดอกไม้จากต้นเพื่อยลยิน
บรรจงลูบจูบประทินกลิ่นผกา
พุดซ้อนซ่อนนวลม้วนอายพี่
พุดพิชชาคนดีแสร้งหนีหน้า
พุดจีบเจ้าอ่อนไหวไร้มายา
งามสมค่าบริสุทธิ์บุษบง
โมกพวงร่วงพราวขาวสะอ้าน
โมกซ้อนอ่อนหวานช่างสูงส่ง
โมกป่ายวนใจไฝ่อนงค์
พี่ลุ่มหลงกลิ่นเจ้าเยาวมาลย์
มะลิซ้อนมะลิลาโอ้มาพร้อม
อยู่ท่ามกลางความหอมพลิ้วลมผ่าน
ฝนเปียกเปื้อนคล้ายเร่งให้เบ่งบาน
ขาวตระการตระกองใจจนใสเย็น
ฝากลำนำถึงเพื่อนบนเรือนนั่น
จาก”ทอฝัน”คนเก่าเราเคยเห็น
อาจด้อยค่าไปบ้างอย่างที่เป็น
แต่ประเด็นใจดี...เต็มที่ครับ...!!!
……………ด้วยรักและคิดถึง….//ดรีม
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
