
ความทรงจำย้ำฝันถึงวันเก่า
แม้เป็นเงาเศร้าจางรางรางเหลือ
ก็ย้ำเจ็บเหน็บจนล้นเรื้อเฟือ
ดุจแล่เนื้อเกลือทา...สุดสาใจ

อนุสรณ์วอนฤทัยมากใหลหลง
เกินจำนงคงฤทธาความสาไถย
เกาะติดแน่นแม้นปลิงสิงหทัย
เฝ้าชอนไชให้ครวญเพราะนวลลวง

บูรพาท่าพระจันทร์
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 10:17:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ดับสิ้นหมื่นพันวันวาน (อ่าน 9463 ครั้ง) |
| ||||||||||