เสร็จแล้วนำหมู่ล้วน ราษฎร
ต่างเหาะสู่นคร มนุษย์สิ้น
ทอดทิ้งยุพเรศนอน โดดเดี่ยว
พ้นสาปแล้วแดดิ้น อยากย้อนวงศา
ลาองค์ยศเกตุพร้อม ราชตรอม
เพิ่มอีกเจ็ดวันยอม อยู่ได้
ถึงกำหนดอธิปจอม- ปราชญ์วาด แผนเฮย
ได้อ่างแก้วช่วยไท้ ผลักแล้วออกสถาน
นงคราญแลกษัตริย์เข้า ในวัง ราชนอ
หญิงย่อมยุติพลัง เหาะแล้ว
เต็มใจอยู่บ่ชัง บพิตร
แต่อมาตย์ใจแป้ว หากใกล้มารศรี
เวตาลนี้เล่าแล้ว ถามความ
อำมาตย์หึงนงราม มากล้น
วิกรมาทิตย์ทรงตาม คิดตอบ
นั่นปราชญ์ถือสัตย์ท้น ถ่วงทิ้งตัณหา
หนักอุราเนื่องด้วย งานเมือง
ราชลุ่มหลงสตรีเนือง หนักหน้า
ตรองแล้วอมาตย์เคือง ใจขุ่น
ตรอมจิตคิดแล้วล้า จากนี้ฤาไหว
ทรงสติได้รีบคว้า เวตาล
เผลอตรัสเพราะยั่วมาน ป่านนี้
เวตาลล่องลอยปาน วิหค
โอรสร่วมทางชี้ อโศกต้นภูติเหิน
เชิญกรมหมื่นพิทฯค้ำ ปัญญา
ข้าพระบาทขอขมา ยกอ้าง
หวังโคลงแต่งนำพา สยามจรัส
ดั่งปณิธานทรงสร้าง สืบซ้องภาษาฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
