.....คิดถึง..แม่ดอกกระเจียว.....
ฝนขาดเม็ดเมื่อคืน..ข้าฯตื่นอยู่
พอเช้าตรู่ทะเลหมอกยั่วหยอกทุ่ง
เจ้าคงเพลินความงามกลิ่นน้ำปรุง
อยู่เมืองกรุงสุดกู่..ลืมหมู่เฮา
คงสบายไปดี..สองปีกว่า
เจ้าฟันฝ่าเป็นสุขหรือทุกข์เศร้า
ความอบอุ่นที่อ้างระหว่างเรา
เจ้าบรรเทาด้วยใจ..หรือใครทำ?
ดอกกระเจียวบ้านนาราคาด้อย
ไปเลิศลอยขึ้นเหลาอยู่เช้า-ค่ำ
ลืมสายหมอกดอกหญ้าบ้าระบำ
ยอมรับกรรมทำเมินอย่างเพลินใจ
คำว่ารักหนักอึ้ง..มิขึ้งโกรธ
ข้าฯเป็นโสดรอเจ้าเข้าใจไหม?
กล้วยไม้ป่าถูกขู่ให้อยู่ไพร
แล้วเหตุใด?ดอกกระเจียวยังเปรียวเมือง
(เพลงไพเราะมาก...ลองเปิดฟังดูนะฮะ)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
